Puszcza Białowieska jako pierwotne środowisko naturalne żubra
Pierwotnym środowiskiem żubra są puszcze z przewagą wilgotnego lasu nizinnego. Niestety obecnie w Europie takie cechy posiada tylko Puszcza Białowieska.
Leży ona w strefie klimatu umiarkowanego na terenie Polski i Białorusi.
Zajmuje obszar o powierzchni 1468 km2.
- po stronie polskiej (zachodniej) obszar ten wynosi 594 km2
- po stronie białoruskiej (wschodniej) 874 km2
- po stronie białoruskiej (wschodniej) 874 km2
W 1980 roku po stronie białoruskiej zbudowano płot, uniemożliwiając tym samym swobodne wędrówki zwierząt pomiędzy obiema częściach Puszczy.
W polskiej części przeważają lasy (96 % powierzchni), pozostałe tereny to pola, łąki i nieużytki. Przepływają przez nią dwie duże rzeki: Narewka i Leśna.
W białoruskiej części Puszczy las zajmuje 89 % powierzchni (z przewagą drzew iglastych). Duża część terenu Puszczy po stronie białoruskiej osuszona jest przez rowy melioracyjne, dlatego stworzono kilka sztucznych zbiorników wodnych.
Ze względu na to, że na świecie żubry na wolności żyją tylko w kilku miejscach, wiedza na temat ich życia i zachowania w naturalnym środowisku opiera się głównie na obserwacjach w polskiej i białoruskiej części Puszczy Białowieskiej. Tekst na temat biologii żubra dotyczy stad żyjących na wolności w Puszczy Białowieskiej, a ewentualne różnice zauważone w innych siedliskach są zaznaczone.